“The Tiger” by William Blake (1757-1827)

 

“The Tiger”

 by William Blake (1757-1827)

Poem:-

Tiger Tiger, burning bright,
In the forests of the night;
What immortal hand or eye,
Could frame thy fearful symmetry?

In what distant deeps or skies.
Burnt the fire of thine eyes?
On what wings dare he aspire?
What the hand, dare seize the fire?

And what shoulder, and what art,
Could twist the sinews of thy heart?
And when thy heart began to beat,
What dread hand? and what dread feet?

What the hammer? what the chain,
In what furnace was thy brain?
What the anvil? what dread grasp,
Dare its deadly terrors clasp!

When the stars threw down their spears
And water’d heaven with their tears:
Did he smile his work to see?
Did he who made the Lamb make thee?

Tiger Tiger burning bright,
In the forests of the night:
What immortal hand or eye,
Dare frame thy fearful symmetry?

 

Meaning /Narration of the Poem

This poem contemplates a question arising from the idea of creation by an intelligent creator. The question is this: If there is a loving, compassionate God or gods who created human beings and whose great powers exceed the comprehension of human beings, as many major religions hold, then why would such a powerful being allow evil into the world. Evil here is represented by a tiger that might, should you be strolling in the Indian or Chinese wild in the 1700s, have leapt out and killed you. What would have created such a dangerous and evil creature? How could it possibly be the same divine blacksmith who created a cute harmless fluffy lamb or who created Jesus, also known as the “Lamb of God” (which the devoutly Christian Blake was probably also referring to here). To put it another way, why would such a divine blacksmith create beautiful innocent children and then also allow such children to be slaughtered. The battery of questions brings this mystery to life with lavish intensity.

Does Blake offer an answer to this question of evil from a good God? It would seem not on the surface. But, this wouldn’t be a great poem if it were really that open ended. The answer comes in the way that Blake explains the question. Blake’s language peels away the mundane world and offers a look at the super-reality to which poets are privy. We fly about in “forests of the night” through “distant deeps or skies” looking for where the fire in the tiger’s eye was taken from by the Creator. This is the reality of expanded time, space, and perception that Blake so clearly elucidates elsewhere with the lines “To see a world in a grain of sand / And a heaven in a wild flower, / Hold infinity in the palm of your hand, / And eternity in an hour” (“Auguries of Innocence”). This indirectly tells us that the reality that we ordinarily know and perceive is really insufficient, shallow, and deceptive. Where we perceive the injustice of the wild tiger something else entirely may be transpiring. What we ordinarily take for truth may really be far from it: a thought that is scary, yet also sublime or beautiful—like the beautiful and fearsome tiger. Thus, this poem is great because it concisely and compellingly presents a question that still plagues humanity today, as well as a key clue to the answer.

"वाघ"

विल्यम ब्लेक (1757-1827)

वाघ वाघ, चमकत जळत्या,
रात्रीच्या जंगलात;
कोणता अमर हात किंवा डोळा,
आपले भयभीत समरूपता तयार करू शकेल?

कोणत्या अंतरावर आहे किंवा आकाश.
तुझ्या डोळ्यांची आग जाळली?
कोणत्या पंखांवर त्याची आकांक्षा आहे?
काय हात, आग काबीज करण्याचे धाडस?

आणि काय खांदा आणि कोणती कला आहे,
आपल्या अंत: करणात दुमडणे शकता?
आणि जेव्हा तुमचे अंत: करण
ठोकायला लागला, तेव्हा काय हात आहे? आणि काय पाय भयभीत आहे?

काय हातोडा? काय साखळी,
तुझ्या मेंदूत कोणत्या भट्टीमध्ये होता?
काय एन्व्हिल? काय भयानक आकलन,
त्याच्या प्राणघातक भय भय !

जेव्हा तारे आपले भाले खाली
फेकतात आणि त्यांच्या अश्रूंनी स्वर्गाला पाणी देतात: जेव्हा
त्याने पाहिले की त्याच्या कामात तो हसला ?
कोक made्याने तुला निर्माण केले का?

वाघ वाघ चमकत,
रात्रीच्या जंगलात:
कोणता अमर हात किंवा डोळा,
आपले भयभीत समरूपता बनवण्याची हिम्मत करेल?

 

कवितेचा अर्थ

ही कविता बुद्धिमान निर्मात्याने तयार केलेल्या कल्पनेतून उद्भवलेल्या एका प्रश्नावर विचार करते. हा प्रश्न असा आहे की: जर एखादे प्रेमळ, दयाळू देव किंवा देवता आहेत ज्यांनी मनुष्याला निर्माण केले आणि ज्यांची बरीच मोठी शक्ती मानवाच्या आकलनापेक्षा जास्त आहेत, जसे की अनेक प्रमुख धर्म आहेत, तर मग असा शक्तिशाली माणूस जगात वाईट गोष्टी का होऊ देईल? वाईड येथे वाईट गोष्टीचे प्रतिनिधित्व करीत आहे, कदाचित आपण 1700 च्या दशकात भारतीय किंवा चिनी रानात भटकत असाल तर उडी मारुन तुम्हाला ठार मारले असेल. असा धोकादायक व वाईट प्राणी कशाने निर्माण केला असता? हे कसे शक्य आहे तेच दैवी लोहार, ज्याने गोंडस निरुपद्रवी फुलफुला कोकरू तयार केला किंवा ज्याने येशूची निर्मिती केली, ज्याला "देवाचा कोकरू" म्हणून ओळखले जावे (ज्यांचा धर्मप्रेमी ख्रिश्चन ब्लेक देखील येथे उल्लेख करत होता). दुसर्‍या मार्गाने सांगायचे तर, असा दिव्य लोहार सुंदर निरपराध मुले का तयार करेल आणि मग अशा मुलांना कत्तली होऊ देईल. प्रश्नांची बॅटरी ही रहस्यमयता तीव्रतेसह आयुष्यात आणते.

चांगल्या देवाकडून दुष्कर्माच्या या प्रश्नाचे उत्तर ब्लेक देते का? हे पृष्ठभागावर दिसत नाही. परंतु, खरोखरच ते ओपन एंड झाले असते तर ही उत्तम कविता ठरणार नाही. उत्तर ज्याप्रकारे ब्लेक प्रश्नाचे स्पष्टीकरण देते अशा प्रकारे येते. ब्लेकची भाषा सांसारिक जगापासून मुक्त करते आणि कवी खासगी असलेल्या सुपर-रि realityलिटीवर एक नजर देते. वाघांच्या डोळ्यातील आग निर्मात्याने कोठून घेतली हे शोधत आपण “दूरच्या खोल” किंवा आकाशातून “रात्रीच्या जंगलात” उडतो. हे विस्तारित वेळ, जागा आणि समजूतदारपणाचे वास्तव आहे की ब्लेक स्पष्टपणे स्पष्टपणे इतरत्र रेषेत या रेषाने स्पष्ट करते की “वाळूच्या धान्यात एक जग पहाणे आणि वन्य फुलातील स्वर्ग, / आपल्या हाताच्या तळहातातील अनंतता धरा, / आणि एका तासामध्ये अनंतकाळ ”(“ ऑगन्स ऑफ इनोसेंस ”). हे अप्रत्यक्षपणे सांगते की आपल्याला सामान्यपणे माहित असलेले आणि जाणवले जाणारे वास्तव खरोखर अपुरे, उथळ आणि फसवे आहे. जिथे आम्हाला वन्य वाघाचा अन्याय लक्षात आला आहे त्यावरून काहीतरी आणखी वेगवान होऊ शकते. सत्यासाठी आपण सर्वसाधारणपणे जे घेतो ते खरोखरच त्यापासून दूर असू शकते: एक विचार जो भीतीदायक आहे, परंतु उत्कृष्ट आणि भयानक वाघासारखा उत्कृष्ट किंवा सुंदर देखील आहे. म्हणूनच, ही कविता उत्तम आहे कारण ती संक्षिप्तपणे आणि सक्तीने एक असा प्रश्न प्रस्तुत करते जी आजही मानवतेला त्रास देत आहे, तसेच उत्तराचा एक महत्त्वाचा संकेत आहे.