A Healthy Body, A Healthy Mind By Crisanta Liu Look at the children as they grow, Different life stages they undergo, Internal, external changes show, How wonderful it is to know. For a child to have a healthy body, Awareness, a must, for Mommy and Daddy, The food he eats in a group of three, Go, Glow, Grow for him is free. On the do’s and don’ts inform the young, On what to do on what to think, Start everything with a bang, No waste of time, all will sink. When evil thoughts enter one’s mind, Just pray to God and one will find, The right weapon is He alone, He’ll protect the brains your children own. Even for a day once the body is neglected, Strength and alertness surely prevented, Even for a day once thoughts are unattended, Righteous thinking quite affected. Eat and think what is right, Tell the child to do with might, A healthy life, an abundant life, A child should have day and night. मराठी अनुवाद एक निरोगी शरीर, एक निरोगी मन लहान मुले जसे वाढतात तस...
“On His Blindness”
by John Milton (1608-1674)
Poem:-
When I consider how my light is spent
Ere half my days in this dark world and wide,
And that one talent which is death to hide
Lodg’d with me useless, though my soul more bent
To serve therewith my Maker, and present
My true account, lest he returning chide,
“Doth God exact day-labour, light denied?”
I fondly ask. But Patience, to prevent
That murmur, soon replies: “God doth not need
Either man’s work or his own gifts: who best
Bear his mild yoke, they serve him best. His state
Is kingly; thousands at his bidding speed
And post o’er land and ocean without rest:
They also serve who only stand and wait.”
Meaning / Narration of the Poem
This poem deals with one’s limitations and shortcomings in life. Everyone has them and Milton’s blindness is a perfect example of this. His eyesight gradually worsened and he became totally blind at the age of 42. This happened after he served in an eminent position under Oliver Cromwell’s revolutionary Puritan government in England. To put it simply, Milton rose to the highest position an English writer might at the time and then sank all the way down to a state of being unable read or write on his own. How pathetic!
The genius of this poem comes in the way that Milton transcends the misery he feels. First, he frames himself, not as an individual suffering or lonely, but as a failed servant to the Creator: God. While Milton is disabled, God here is enabled through imagery of a king commanding thousands. This celestial monarch, his ministers and troops, and his kingdom itself are invisible to human eyes anyway, so already Milton has subtly undone much of his failing by subverting the necessity for human vision. More straightforwardly, through the voice of Patience, Milton explains that serving the celestial monarch only requires bearing those hardships, which really aren’t that bad (he calls them “mild”) that life has burdened you with (like a “yoke” put on an ox). This grand mission from heaven may be as simple as standing and waiting, having patience, and understanding the order of the universe. Thus, this is a great poem because Milton has not only dispelled sadness over a major shortcoming in life but also shown how the shortcoming is itself imbued with an extraordinary and uplifting purpose.
“त्याच्या अंधत्वावर”
जॉन मिल्टन (1608-1674)
जेव्हा मी
या अंधकारमय जगात अर्धा दिवस माझे प्रकाश कसे घालवतो याचा विचार करतो आणि लॉज
लपविण्याकरिता मृत्यूची एक प्रतिभा
माझ्याकडे निरुपयोगी होते, परंतु माझा आत्मा त्याद्वारे
निर्माणकर्त्याची सेवा करण्यास अधिक वाकलेला आहे आणि
माझे सत्य सादर करतो हिशेब, नाहीतर तो खिडकी परत करेल,
"देव ठराविक दिवसा-श्रम, प्रकाश नाकारतो?"
मी प्रेमळपणे विचारतो. पण या गोंधळाला रोखण्यासाठी धैर्य
लवकरच उत्तर देतो: “देव
माणसाच्या कामाची किंवा स्वत: च्या देणग्यांची गरज नाही : ज्याला
त्याच्या सौम्य जूचे सर्वात चांगले दान असेल त्यांनी त्याची उत्तम सेवा केली पाहिजे. त्याचे राज्य
राजसी आहे; त्याच्या
बोलीवर हजारो लोक आणि विश्रांतीशिवाय समुद्र आणि समुद्रापश्चात पोस्ट करतात:
जे फक्त उभे राहून थांबतात त्यांची सेवा करतात. ”
कवितेचा अर्थ
ही कविता आयुष्यातील एखाद्याच्या मर्यादा व उणीवांबद्दल चर्चा करते. प्रत्येकाकडे ते आहेत आणि मिल्टनचा अंधत्व हे याचे उत्तम उदाहरण आहे. त्यांची दृष्टी हळूहळू खराब झाली आणि वयाच्या of२ व्या वर्षी तो पूर्णपणे आंधळा झाला. इंग्लंडमधील ऑलिव्हर क्रोमवेलच्या क्रांतिकारक प्युरिटन सरकारच्या काळात त्यांनी प्रख्यात पदावर काम केल्यावर हे घडले. थोडक्यात सांगायचे झाले तर मिल्टनने इंग्रजी लेखकाच्या त्या वेळी सर्वोच्च स्थान गाठले आणि नंतर स्वत: वरच वाचन किंवा लेखन अशक्य अशा अवस्थेत तो बुडला. किती दयनीय!
या कवितेचे प्रतिभा ज्या प्रकारे मिल्टनने अनुभवत असलेल्या दु: खावर ओलांडले त्याच प्रकारे येते. प्रथम, तो स्वत: ला फ्रेम करतो, वैयक्तिक दु: ख किंवा एकटे म्हणून नव्हे तर निर्मात्याचा अयशस्वी सेवक म्हणून: देव. मिल्टन अक्षम असताना, हजारो आज्ञा देणा king्या राजाच्या प्रतिमेद्वारे देव सक्षम आहे. हा स्वर्गीय राजा, त्याचे मंत्री आणि सैन्य आणि त्याचे राज्य स्वतः मानवी दृष्टींनी अदृश्य आहे, म्हणूनच मिल्टनने मानवी दृष्टीकोनाची गरज बदलून त्याचे अपयशीपणाचे सूक्ष्मपणे पूर्वसूचित केले आहे. अधिक स्पष्टपणे, संयमाच्या आवाजाद्वारे मिल्टन स्पष्ट करतात की आकाशाच्या राजाची सेवा करणे केवळ त्या कठीण गोष्टी सहन करणे आवश्यक आहे जे खरोखरच वाईट नाही (ज्याला तो “सौम्य” म्हणतो) की आयुष्याने तुमच्यावर ओझे लादले आहे. एका बैलावर). स्वर्गातील हे महान कार्य उभे राहण्याची आणि वाट पाहण्याइतके सोपे आहे, धैर्य आहे, आणि विश्वाचा क्रम समजून घेणे. म्हणूनच ही एक उत्तम कविता आहे कारण मिल्टनने आयुष्यातील मोठ्या उणीवामुळे केवळ दुःखच दूर केले नाही तर एक कमतरतादेखील एका विलक्षण आणि उत्कर्षामुळे कशी बनविली गेली हे देखील दाखवले. हेतू.
Comments
Post a Comment